Op de laatste dag van de herfstcompetitie stond veel op het spel. Waar het relatief jonge E-team moeite had met een hoge indeling, speelden alle overige jeugdteam voor de hoogste plek.
De F-jes
De F-jes is een leuk samenraapsel van spelertjes en trainers. Van de 7 spelers, speelde Paz, Sophie en Cadi vorig jaar (deels) mee, kwamen Piao Piao en broertje Yifan trainen en meespelen als de Chinese les dit toeliet en schoven Louis en Jamie vanuit de Kangoeroe Klub door. Marcel en Jennifer op maandag en Ralf en Anna op woensdag trainden het team, op zaterdag coachte Joost met hulp van de trouwe en vaak lekker fanatieke ouders. Het bleek een gouden combinatie.
Al vanaf dag 1 werd er goed samengespeeld. De kinderen pasten goed de lessen toe en verbeterden gedurende het seizoen. We gaan ze even langs:
- Cadi heeft talenten die ze zelf soms onderschat. Ze kan zo goed passen, dat ze vaak niet doorheeft dat ze zelf kan schieten. Met wat aansporing van de kant, richt ze zich dan toch op de korf en schoot zo bijvoorbeeld in de laatste wedstrijd fantastisch binnen.
- Paz komt voor de gezelligheid en heeft een echte uitdaging nodig. Heeft ze maar 1 tegenstander, dan raakt ze die kwijt omdat ze liever even een praatje wilt maken met het publiek. Echter, als ze er 2 moet verdedigen, gaat de turbo aan en wordt ze een superverdediger.
- Sophie is de lange boom in het veld. Ze vangt niet alleen veel wind, maar ook erg veel ballen! Naast haar tegenstander heeft ze tegenwoordig ook oog voor de bal en heeft zo vele counters eruit gehaald. Tussendoor ook nog even topscorer van het team geworden.
- Piao Piao is dus pas net begonnen en verdedigt al als de beste. Nooit raakt ze haar tegenstander uit het oog en zit er dus altijd bovenop.
- Yifan is de kleinste van het veld en gebruikt dat om ongrijpbaar te zijn. Bij onze opbouw is hij een onmisbare schakel die bijna altijd aanspeelbaar is aan de zijkant zoals het geleerd wordt.
- Jamie heeft een hele goede pass in huis. Als hij de bal eenmaal klem heeft, vindt hij goed de medespeler en af en toe verrast hij zelfs door de bal zomaar in de korf te gooien – met dank aan vele jaren Kangoeroe trainingen.
- Louis is het bijdehandje (mag je als vader zeggen) die graag zijn tegenstander uitlegt dat die zijn handen omlaag moet doen of dat er niet 2 spelers hem mogen verdedigen. Hij is ook brutaal genoeg om na wat schijnbewegingen de korf te zoeken en gewoon maar te schieten.
In de laatste wedstrijd van het seizoen tegen Fortuna waren voor het eerst al deze 7 toppers samen aanwezig. We stonden bovenaan en er moest gelijk gespeeld worden voor het kampioenschap. Waar wij elk kwart bijna het hele team wisselden, speelde Fortuna op het laatste kwart na met 4 dezelfde kinderen. Maar deze waren erg fit en het ging de hele wedstrijd erg gelijk op. Een paar minuten voor het eind kwamen we toch 7-9 voor en de wedstrijd leek in de pocket. Echter, Fortuna scoorde nog 2 keer en het werd billen knijpen in de laatste seconden. Gelukkig ging de poging van Fortuna mis en konden we het kampioenschap vieren met een stukje taart!
Coach Joost
De E-tjes
Het E-team moest in de grote schoenen treden van het succesvolle team van vorig jaar. Waar Liara en Daniel daar ook aan bijdroegen, maakten Hannah, Adam, Tobias en Noa hun debuut op het hoogste niveau. Ze moesten tegen behoorlijk sterke teams zoals VEO E1. Tegen VEO en Fortuna werd met grote cijfers verloren, tegen Die Haghe hadden we meer kans, maar kwamen we toch nog iets tekort.
Ons meest recente lid, Noa schrijft het volgende:
“Ik vond de wedstrijden heel leuk ondanks dat we alles hebben verloren en we te hoog in de poule zaten ingedeeld.
De trainingen vond ik ook heel leuk en heb daar al veel geleerd (ook tijdens de wedstrijden).
We hebben een gezellig team en ook een leuke trainer.
Ik ben benieuwd hoe het straks in de zaal gaat. En we daar onze eerste punten en wedstrijden gaan winnen.”
De D-tjes
Nadat we vorig jaar geen D-team hadden konden we dit jaar gelukkig weer een D-team inschrijven. We begonnen dit jaar met 8 kinderen die vorig jaar nog in de E speelden, gelukkig kwam Benn er heel snel bij zodat we op 9 kinderen kwamen en daarnaast was Yining ook bereid om voor ons te spelen als ze niet tegelijkertijd bij de C hoefden te spelen waardoor we de meeste wedstrijden 10 kinderen hadden (Yining heeft nog de D leeftijd maar zit al sinds vorig jaar in de C).
We begonnen het seizoen thuis tegen IJsselvogels, dat werd een leuke gelijk opgaande wedstrijd die we helaas nipt verloren (3-4). Als tweede wedstrijd mochten we uit naar Reeuwijk, helaas misten we toen een aantal spelers, gelukkig waren er wel een paar spelers van de E bereid om ons te helpen. Helaas waren we met ons wel heel jonge team niet opgewassen tegen Reeuwijk en verloren we kansloos met 21-0. Daarna begon het toch ineens beter te gaan, we raakten beter op elkaar ingespeeld en we kregen minder snel doelpunten tegen. Zo kwamen we op een regenachtige zaterdagochtend thuis 2-0 voor tegen Achilles en konden we dat de woensdag daarop (de wedstrijd werd in de rust gestaakt vanwege plassen op het veld) over de streep trekken (het bleef 2-0). Nadat we IJsselvogels uit met 3-5 verslagen hadden moesten we thuis tegen Reeuwijk, zij moesten minimaal gelijk spelen om kampioen te worden en wij waren de 21-0 uiteraard nog niet vergeten en wilden dat uiteraard koste wat het kost voorkomen. We hielden zeer goed stand en begin tweede helft kwamen we zelfs verrassend op voorsprong (1-0) om dat vervolgens niet meer uit handen te geven. Onze laatste wedstrijd was uit bij Achilles, bij een overwinning waren we zeker van de tweede plaats en was er nog een minimale kans om in punten gelijk te komen met Reeuwijk (als zij zouden verliezen). Nadat we eind eerste helft 1-0 achter kwamen konden we dat de laatste 10 minuten van de tweede helft ombuigen naar een uiteindelijke 2-4 overwinning en omdat Reeuwijk thuis verrassend verloren had van IJsselvogels zijn wij op een gedeelde eerste plaats geëindigd!
Ik ben trots op het hele team, ik heb genoten van jullie inzet en doorzettingsvermogen.
Jurgen, trainer van de D1
De C-tjes
Nadat de teampuzzel gelegd was, rekening houdend met mutaties in het ledenbestand en de almaar
toenemende (korfbal)leeftijd van alle jeugdleden, was duidelijk dat de C1 er enorm mee geholpen
zou zijn als we Jennifer en Diam in konden lijven. Hoewel zij wat aan de oude kant zijn voor een C-
team konden we dat goed compenseren met de resterende jonge selectie (inclusief een Yining die
officieel nog niet eens C-leeftijd is), en een B-team konden we niet bij elkaar krijgen. De
wedstrijdsecretaris heeft daarom een verzoek tot dispensatie ingediend bij de bond en dat is
ingewilligd, waardoor we het hele seizoen met een selectie van 11 hebben kunnen spelen!
In het begin van het seizoen was het nog wat wennen (het was een lange zomervakantie geweest),
maar de resultaten in de wedstrijden waren eigenlijk vanaf het begin goed. Met de toevoeging van
Jennifer en Diam en de groeiende ervaring van de rest van het team (nu voor het 2 e jaar in de C)
waren we veel beter opgewassen tegen onze tegenstanders. Bij trainingen was ook te merken dat
het niveau omhoog ging; steeds vaker lukte het goed om de meer technische en tactische oefeningen
te doen, op maandag vaak met Marcel, maar ook op de woensdagtraining. Daar zagen we (zeker de
laatste paar weken) ook de resultaten van terug in de wedstrijden!
In de laatste wedstrijdweek van het seizoen wachtte ons de epische strijd om het kampioenschap
tegen onze grootste concurrent, op hun veld nota bene! Hoewel het met de teamgeest wel goed zat
kwam LYNX toch wat onzeker uit de startblokken. De opdracht was duidelijk, we gingen voor winst,
want bij verlies werden we tweede. Na eerst achter gekomen te zijn werd het na een paar mooie
doelpunten een getouwtrek waar LYNX voortdurend net aan de goede kant stond. In de laatste 10
minuten bracht de tegenstander nog een wissel in die we niet eerder hadden gezien, wat de
spanning verder deed stijgen (in ieder geval bij de trainers langs de kant). De opluchting was dan ook
groot toen de scheidsrechter het eindsignaal liet horen en we elkaar konden feliciteren met een
fantastisch resultaat!
Het seizoen was vanaf het begin af aan spannend en zeker niet kansloos, maar
zowel trainers als spelers hadden toen toch nog niet durven dromen dat het uiteindelijk zou komen
tot een nummer 1 positie. Dit hebben de dames en heren van de C1 echt aan zichzelf te danken en
daar mogen ze trots op zijn! We hebben de C1 dit seizoen zien groeien op het gebied van slimmer
spelen, waardoor meer kansen werden gecreëerd en de tegenstander meer moeite had om tot een
goed schot te komen. We zijn superbenieuwd hoe dat het komend zaalseizoen verder gaat.
Het goede nieuws is alvast dat we ook in het komende seizoen de huidige teamsamenstelling mogen
handhaven. Na de herfstvakantie trainen we nog een weekje op het veld, maar daarna duiken we de
zaal in (vanaf maandag 30 oktober), met op zaterdag 4 november een trainingspotje in eigen hal.
Fijne vakantie allemaal, en tot de 30e!
Angela en Jan-Willem, trainers van de C1